با سلام خدمت شما همراهان عزیز سایت فراورزش
همانند سلول های ایمنی بدن ما که دارای حافظه هستن، یعنی وقتی ما یک مرتبه به یک بیماری مبتلا می شیم، در ابتلای مجدد بدن ما به اون بیماری، سیستم ایمنی ما به پاسخ قوی تری رو در مقابل اون بیماری ایجاد میکنه!
عضلات اسکلتی ما هم دارای حافظه هستن که البته بر سر وجود حافظه عضلانی، بحث بسیار هست و نتایج ضد و نقیض زیادی در این باره وجود داره! در ادامه توضیح میدیم که چه عواملی حافظه عضلانی رو شکل میدن!
هسته های عضلانی: سلول های عضلانی مانند خیلی از سلول ها در بدن ما، دارای هسته هستن، اما تفاوتی که با سایر سلول های بدن ما دارن، اینه که سلول های عضلانی چند هسته ای هستن، یعنی به جای یک هسته، چند هسته دارن!
حالا تعداد این هسته ها به چی بستگی داره؟؟
با افزایش حجم و تعداد تارهای عضلانی، تعداد هسته های عضلانی در یک تار عضلانی افزایش پیدا میکنه! تعداد هسته ها هم در یک حجم ثابت سلول عضلانی، محدود هست! یعنی اینطور نیست که تو یه سلول بی نهایت هسته ایجاد بشه!
تقریبا همه ورزشکارا اینو تجربه کردن، که اولین بار که برای یه مدت منظم ورزش رو شروع کردن و حجم و توده عضلاتشون افزایش پیدا کرد، بعد از یک مدت بی تمرینی، شاهد افت سریع حجم و توده عضلانی بودن!!!
اما با بازگشت مجدد به تمرین، با سرعت بیشتری به حجم و توده عضلانی قبلی خودشون رسیدن! حالا چی باعث این بازگشت سریعتر میشه؟؟؟
اولین دلیل این بازگشت سریع، هسته های عضلانی هستن که در زمانی که شما تمرین منظم داشتین، در سلول های عضلانی شما تولید شدن، و در زمان بی تمرینی، درسته که حجم و قدرت عضلانی شما کاهش پیدا کرده، اما این هسته ها باقی موندن (بعضی مطالعات نشون دادن هسته های عضلانی اضافی در دوره بی تمرین از بین میرن!)
و از اونجایی که هسته های عضلانی مسئول ساخت پروتئین عضلانی هستن، و تولید این هسته به زمان و تمرین با فشار کافی نیاز داره، خب در زمان بازگشت به تمرین، هسته های تولید شده در دوره تمرین قبلی شما باقی مونده و با بازگشت شما به تمرین، تولید پروتئین با سرعت و مقدار بیشتری صورت می گیره که باعث میشه حجم و توده عضلانی شما با سرعت بیشتری به حالت سابق برگرده!
مورد بعدی دخیل در حافظه عضلانی، سیستم عصبی هست، که با برخی تغییراتی که در مسیرهای های عصبی منتهی به عضلات ما در یک فعالیت ورزشی خاص ایجاد میشه و همینطور الگوهای حرکتی اون فعالیت ورزشی که انجام میدادیم در مغز ما ثبت میشه! در دوره بی تمرینی این تغییرات باقی خواهند ماند و با شروع مجدد تمرین، خواهیم تونست تمرینات رو با کیفیت بهتر اجرا کنیم که این خودش به بازگشت حجم و توده عضلانی ما به حالت سابق با سرعت بیشتر، کمک می کنه!
مورد بعدی دخیل در حافظه عضلانی، تغییرات اپی ژنتیک هست، کلمه اپی ژنتیک مربوط میشه به بیان ژن ها، پس زمانی که ما فعالیت ورزشی انجام میدیم، فرآیندی به نام هایپومتیلاسیون بر روی DNA سلول های عضلانی ما رخ میده، که ژن ها رو آماده رونویسی میکنه، این حالت آماده باش ایجاد شده در ژن های ما، در طول دوره تمرینی، در دوره بی تمرینی باقی میمونه، و در زمان بازگشت مجدد به تمرین، ژن ها به میزان بیشتر و سرعت بیشتری بیان میشن که این به بازگشت حجم و توده عضلانی ما به حالت سابق با سرعت بیشتر، کمک می کنه!
” هرگونه کپی برداری فقط با ذکر منبع : Www.Faravarzesh.com “
مرجع مطالب:
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/apha.13465
https://jeb.biologists.org/content/219/2/235.short
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/apha.13465